“Het mooie aan mijn werk is dat ik de mensen aandacht mag geven”
Adriana volgt de opleiding tot VIG’er en werkt bij Het Spectrum
Toen Adriana Brison (28) ruim twee jaar geleden op zoek was naar werk, ontdekte ze dat ze graag een opleiding wilde doen. Bij Het Spectrum combineert ze beide en voelt ze zich als leerling-verzorgende helemaal thuis: “Het is echt mijn passie; ik doe het niet omdat het moet, maar omdat ik het wil.”
Adriana Brison (28) zit met drie bewoners aan tafel in de huiskamer van Vreedonk, waar ze werkt met bewoners met dementie, een chronische lichamelijke aandoening of een verstandelijke beperking. Ze luistert aandachtig naar hun verhalen en schenkt ondertussen iets te drinken in. Hoewel haar hart al langer bij de zorg lag, ging Adriana aanvankelijk aan de slag in de winkelbranche. Toen ze die baan kwijtraakte, stimuleerde de Sociale Dienst haar om ander werk te gaan zoeken. “Voor mij was de enige optie de zorg, maar ik wilde ook graag een opleiding doen”, vertelt Adriana. Veel mensen zeiden dat dit wel moeilijk zou worden met twee jonge kinderen, maar ik dacht: ik doe het gewoon. Ik solliciteerde bij Het Spectrum en werd meteen aangenomen.”
Mooi uitgangspunt
“Ik vind het leuk om ouderen te helpen; je vult ze aan en begeleidt ze daar waar ze het zelf niet meer kunnen.” Adriana enthousiast: ”De zorg wordt hier gegeven vanuit de beleving van de bewoners, dat vind ik een mooi uitgangspunt. Het is meer dan alleen de zorgtaken als wassen, aankleden, medicijnen geven, helpen bij het toiletbezoek en naar bed brengen. Als een bewoonster bijvoorbeeld haar haren wil kammen en het lukt niet, dan help ik en laat haar in de spiegel kijken. Ik ga ook vaak even bij iemand zitten en maak dan een babbeltje. Dat is het mooie aan mijn werk; ik mag de mensen aandacht geven. Een spelletje doen, wandelen, maar ook nagels verzorgen, want ik vind het belangrijk als de familie langskomt dat de bewoners er goed uitzien. Het is echt mijn passie; ik doe het niet omdat het moet, maar omdat ik het wil.”
Vragen stellen
Natuurlijk zijn er ook uitdagingen, bijvoorbeeld als er onrust is onder de bewoners. Gelukkig heeft Adriana veel geduld. “Gooit iemand iets op de grond, dan raap ik het op, maak het schoon en vraag: ‘Waarom doe je dat?’ En als het nog een keer gebeurt, doe ik dat weer. Want vaak helpt het al als je een luisterend oor biedt en vraagt of je met iets kan helpen. Soms wil iemand een wandelingetje maken of dat je gewoon even naast hem of haar komt zitten. Door vragen te stellen, weet je meer. En dan keert de rust ook terug in de groep.” Maar ook met haar spontane lach bereikt Adriana veel. Ze straalt als ze vertelt over een mevrouw die eigenlijk nooit iets wilde: “Je moet haar gewoon leren kennen; iedere keer als ik nu kom, lacht ze naar mij.”
Zelf ervaren
Adriana is duidelijk op haar plek in de ouderenzorg en ook bij Het Spectrum voelt ze zich helemaal thuis. “Mijn collega’s zijn heel sociaal en geven me het gevoel dat ik er helemaal bij hoor. Ze zijn open en duidelijk en waar nodig helpen ze me. Is er iets wat niet goed gaat, dan vertellen ze dat ook. Dat vind ik ook fijn. En andersom kan ik als leerling-verzorgende ook aangeven waar ik tegenaan loop.” Tegen mensen die overwegen om in de zorg te gaan werken, zou ze willen zeggen: “Kom het proberen! Want ik kan wel zeggen hoe leuk het is, maar je moet het zelf ervaren.”